سلام فرشته کووچولوی من اکنون که این نامه رابرایت مینویسم تو یک سال وپنج ماه ودو روز سن داری ومن نمیدانم که چند سال پس از این می توانم این نامه رابرایت بخوانم وچند سال بدتر آن....تو میتوانی آنرا بفهمی ....بااین حال برایت مینویسم.
عریرم ...هیچگاه نپرس که "علم بهتراست یاثروت" بااین حال همواره درپی "آگاهی" باش
نازنینم......همواره خود را از گزند تعصب به دین ملیت و نژاد در امان بدار...اما تا میتوانی در دانستن بکوش که بی شک تورا متوجه حضور "او" میکند مهربانم.....آن هنگامکه تعهد کردی مهربانی را برای همیشه در مسیر زندگیت همراه کنی.......همیشه با او " باش" .....بگذار آغوش تو گرمش کند ونگاه پر امیدت را همیشه در از دحام جستجو کند
نفسم .....نه من نه پدرت قرار نیست همیشه تورا درک کنیم ......ازما بیش از یک پدر ومادر نخواه که آن هم البته کم نیست بگذار به انداز ه ی یک نسل متفاوت فکر کنیم. آرام باش گفتگو تفاوت ها را دلنشین میکند .
مردکوچکم .....همیشه در زندگیت پر از خواسته باش و مردانه پای یک یکشان بایست .مغرورانه مرد باش اما از "مرد "بودنت استفاده نکن سعی کن مردانگی را پیشه خود کنی سخت است میدانم
زندگیم.......ورزش کن بگذار هر سلو لت لذت بودن را حس کند...قدری هم از هنر بدان تا آنچه را نتوان گفت تو ترسیم کنی....بنوازی آهنگ دل مردم را ..شور دهی به این شعور ...تاریخ زیادبخوان که پراز تکراراست وسفر بسیار هم سفر کن تا دل کندن را بیاموزی....
ثمره ام .......مردمان را هر یک چون ستاره ای ببین که قدری از راهت را روشن میکنند هر کدام را در مداری قرار بده دور و نزدیک از نورشان در رفتن بهره بجو ....ونیز هیچگاه نورت رااز انان دریغ مکن
پسرم به انتظارت آنقدر میمانم تا برسد آنروزی که برایم بنویسی.................
نوشتن این نامه بهانه ای است تا بفهمانم چقدر دوستت دارم
