پسر عزیزم.توامدی وچه نرم درابر خیالمان نشستی انقدر دوستت داریم که میخواهیم ترنم های اندیشه هایمان رادر صدایت اهنگ کنیم.وتمامی اقاقیهارادربهارنگاهت بیاویزیم نوشتن وثبت این خاطره ها بهانه ای شد تالحظه های باتو بودن رابرای همیشه ماندنی کنیم.تازمانی که خودت بتوانی بخوانی ونوشتن انها را در نبودمان کامل کنی پسر عزیزتراز جانم امیدوارم همانطور که من با ذوق برایت می نویسم تو هم برای خواندنش ذوق داشته باشی.باتمام وجودمان دوستت داریم